Laatste stranddag

Hallo allemaal,

Vandaag hebben we er een stranddag van gemaakt, het wordt bijna saai hé, elke dag maar naar dat strand...
De kids vermaakte zich bijzonder goed en wij hadden het idee dat het nationale stoeidag voor broertjes was vandaag. Die twee waren het water niet uit te krijgen, maar bovenal het plezier dat die twee er aan beleefden. Echt super fijn om te zien hoe Stan Cas uitdaagt om met hem te gaan stoeien.
Terwijl ik daar foto's van maak en eigenlijk hardop zeg in mijn enthousiasme : "daar zit vast een leuke bij", krijg ik reactie van de buurvrouw. We beginnen een gesprek. Uiteraard over de kinderen en dan met name Stan. Ze zegt : "Ik heb je twee weken geleden gezien op het strand hoe je je zoon vast pakte in de foetushouding omdat hij zo aan het gillen was, zo knap hoe je dat deed, maar weet je als ik hem dan nu zie na twee weken, jeetje wat is jullie zoon bekomen, geweldig om dit te zien". En dankzij de dolfijntherapie !!!

Nou daar wordt je toch super blij van. Zelf ben je niet objectief natuurlijk, want je denkt en hoopt die verbetering te zien, maar is dat er ook wel.....ja dus !!! We hebben het goed gezien en gemerkt en het is dan super als dit door "vreemde mensen", wordt gezien, de bevestiging dus !!!

Morgen is dit avontuur echt voorbij. Om 12.45 uur worden we opgehaald en gaan we richting Hato, het vliegveld. Om 15.45 uur gaan we de lucht in en dan maandag weer lekker thuis, want hoe goed het hier ook was, mooi, leuk, super, ontspannend, en nog zoveel meer, er gaat niets boven je eigen thuis, iets met oost, west....

Maandag schrijf ik nog wel een blog om te laten weten hoe de reis naar huis is gegaan. O, ja nog even praktische mededeling, als berichten op het blog nu niet lukt, het mag ook op moniquetimmermans@gmail.com

Doei !!!