Dinsdag 25 april, zevende therapiedag

Lieve allemaal,

Allereerst wil ik een ieder bedanken voor de lieve berichtjes naar aanleiding van de therapiedag gisteren.
Cliché maar als je niet bekend bent autisme, verstandelijke beperking, ontwikkelingsachterstand oid is het soms lastig om dingen uit te leggen. Men heeft het altijd snel beoor - en bevooroordeeld hoe het allemaal wel zou moeten gaan, of wat je het beste kan doen....maar het enige wat je wilt na een dag zoals gisteren is een beetje empathie en dat is erg fijn als er dat is....
Als we Stan zien dan zien we een Stan die een ontwikkelingsachterstand heeft, die klassiek autisme heeft, maar ook een jongen met een enorm sterke wil die soms ook gewoon iets niet wilt. Het probleem is echter dat je hem dat niet duidelijk kan maken zoals bij een kind zonder een beperking.
Enerzijds wil hij wel maar kan hij het niet ivm zijn ontwikkelingsachterstand, anderzijds kan hij het wel maar wordt hij gehinderd door de prikkels die hij opvangt, en daar tussenin zit Stan die soms iets niet wilt.....en dat filteren is lastig.

Vandaag was best spannend natuurlijk gezien gisteren. Heel even hebben we hem gehoord met een hoge stem...dit voorspelt al beter ....
Hij mag naar het doc om te gaan zwemmen en eenmaal in dat water wordt hij werkelijk helemaal zen. Al geeuwend naast Chabelita ligt ie met opgetrokken benen in het water. Dat optrekken van zijn benen wil hij zelf, de diepe druk, zo belangrijk voor hem. En hoe zen is het dat je beentjes dan door je therapeute worden vastgehouden zodat jij je handen vrij hebt om de dolfijn te kunnen aaien terwijl je heerlijk in dat water ligt. Chabelita is ook wel super rustig dus ideaal....

Op het doc zien we Stan telkens links en rechts iets ergens inleggen, dit maakt ons nieuwsgierig. Te meer omdat hij geen stem verheft en relaxed dit aan het doen is. Super mooi om te zien en geeft ons weer een goed gevoel.
Chabelita is nog steeds niet helemaal fit en dus mag haar zus Nubia springen over de stok. COOL !!! Zie hoe hij hier van geniet, net als bij het laten zingen.

Tijdens de therapie zijn Cas en Minke met Laura gaan kajakken, ook cool hoor....dat hebben ze erg leuk gevonden. Vanuit het CDTC zijn ze naar het strand gegaan, daar weer prachtig koraal en vissen gezien tijdens het snorkelen en vervolgens weer teruggegaan naar het CDTC. Zo fijn even alle aandacht voor hun. Stoere broer en zus.

Stan is klaar en heel even hoorde we hem weer met een verhoogde stem....wat blijkt, hij moest nog een keertje zijn haar wassen en uitspoelen omdat dit de eerste keer niet goed gegaan was. Dus even van de wap, maar weer snel rustig...gelukkig....
Lisa laat tijdens de nabespreking weten dat hij idd heel hoog is gegaan. En telkens als ze dacht nu wordt ie kalm ging ie nog hoger en bozer...ze heeft hem geen oogcontact gegeven en net zolang gewacht totdat hij kalmeerde en toen met rustige stem eea uitgelegd. De puzzel die tijdens de therapie binnen gedaan moest worden, moest eerst af alvorens ze naar Chabelita zouden gaan en dit had hij keurig gedaan !!! En wat is dan een grotere beloning dan zwemmen met Chabelita. Trots op Stan !!!
Hetgeen Stan op het doc deed bleek een soort dierenbingo te zijn en hij deed hier erg goed aan mee. Het aan de beurt zijn, en dan weer Lisa etc pikte hij goed op en dat is mooi want zo kunnen we meer gaan proberen bij hem in spel.

Deze wachtmomenten proberen wij zelf nu ook uit en zowaar hij pikt het best goed op, dit klinkt misschien nog een beetje negatief, maar het is meer de gereserveerdheid, we zijn tenslotte nog niet klaar hier....maar deze dag hebben we !!!

Na de therapie nog even naar het strand geweest en daar de rolletjes nog even afgedraaid met als gevolg drie kinderen op tijd in bed, knock out op punten.....

We zijn natuurlijk erg benieuwd wat het morgen gaat brengen maar we zijn nu al blij dat we dit doorgezet hebben, wat een verschil één dag al kan maken hé ?!