Voorafgaand aan deze reis heb je allerlei voorbereidingen. Zo hebben we ook de dagkleurenkaart van Stan meegenomen met zijn pictogrammen. Zowel op school als thuis worden de dagen aangegeven in kleur. Groen is bijvoorbeeld maandag, dinsdag geel enz. Stan functioneert het beste als hij weet wat er komen gaat en dit mag in een directe verwijzing of middels deze kleurenkaarten en zijn picto's. Op zich werkt dit goed, echter is het lastig als je een picto vergeet of verkeerd gebruikt dus dit brengt ook nadelen met zich mee.....en we denken dat we dat oa vandaag gemerkt hebben.
Stan had voor vandaag de picto's strand, zwemmen met de dolfijn en het sea aquarium opgeplakt. So far so good....Totdat zijn therapie begint. Hij ging mee naar binnen waar eerst "gewerkt" wordt en daar was de weerstand, verdriet, wanhoop en gegil.....helaas hoorden we dit buiten en dat doet zoooo zeer als ouder dit te horen.....je mag er niet naar toe terwijl je gevoel anders zegt....kortom niet fijn.
Daar komt ie naar buiten al tranen afvegend...,we gaan naar beneden om te kijken. Een bijzonder moment want Cas en Minke mogen mee op het doc om mee te helpen, dat is fantastisch natuurlijk. Zowel op het doc als in het water is Stan erg ontspannen en lijkt alle stress van eerder als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Genieten dus van die drie en we horen straks wel van de therapeute wat het probleem is geweest waardoor hij zo hoog alert was en tranen had. Nu dus ff de focus op wat wel goed gaat....Cas en Minke mogen Chabalita vis voeren, vast houden aan de vinnen, aaien, laten springen, een bal laten pakken, zingen, kortom een geweldige ervaring. Daarnaast houden ze regelmatig kaarten vast om Stan te laten kiezen wat de dolfijn mag doen. Uiteraard hoort bij deze bijzondere ontmoeting ook een kus van Chabalita.....
Overigens zijn de krabben hier erg lenig, tussen twee rotsen door blijven ze gewoon ff hangen......oeps, moet er zelf toch niet aan denken...haha..
Dan komt Lisa de therapeute om ons eea duidelijk te maken en uit te leggen. Ze laat weten dat hij heel hoog zat en dat zelfs diepe druk niet meer hielp, het was hem echt even te veel. Ze heeft het idee dat het zit in het woord "werken". Dit woord is te algemeen en zegt Stan niets, puzzel maken, of bal overgooien wel. Op het doc heeft ze het woord "werken " niet gebruikt en daar hadden we ook geen Stan die een hoge stem gebruikte of in een hogere alertheid schoot.....En ineens bedenk ik me iets wat ook de oorzaak zou kunnen zijn. Tussen zijn picto's strand en zwemmen met Chabalita zat geen picto van "werken" oid en dus klopt voor Stan de volgorde niet en dus is er paniek en onbegrip. Dit is aannemelijk, zo laat ook Lisa weten en ze wil hier zeker verder mee.
Zo zie je maar dat er door zo'n klein ding voor ons wat wij zelf kunnen oplossen, voor Stan zo belangrijk kan zijn en veel stress kan opleveren.
Na de therapie zijn we nog lekker naar het strand gegaan en daarna lekker gegeten op de boulevard bij Mambo Beach.....en daarna waren ze uitgeteld en blij dat ze op bed lagen....
Op naar de vierde therapiedag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten